In de krant

De afgelopen dagen bij de pater gelogeerd. Hier weer even op een harde matras gelegen;) weer tijdelijk verslaafd aan internet geweest.. waarom? omdat het kan! En dan ook nog ontdekken via facebook dat je in de indonesische krant staat.

We zijn namelijk de afgelopen twee dagen bij de ikat competition geweest, het is een competitie voor vrouwen die weven. De pater heeft een soort weefclub met 1400 vrouwen die de weefkunst in ere houden. Tijdens deze competitie worden weefdoeken door de jury beoordeeld en krijgen de eerste zes een prijs, waaronder ook geld. De pater is zelf uit de jury gezet, aangezien hij elk jaar dezelfde vrouw uitkoos.. Dit jaar ontbrak een jurylid met als gevolg dat de pater op donderdagochtend zei; Anouk, dan moet jij maar die doeken beoordelen en in de jury. Bij de competitie komt de high society kijken, er worden wat toespraken gehouden, waaronder ook van de pastor een toespraak. Een toespraak die natuurlijk weer uit vele grapjes bestaat, want daar is de pastor goed in:P
Tijdens deze dag ontmoet ik twee nederlandse meisjes die hier vrijwiligerswerk doen als fysiotherapeut en ergotherapeut. We besluiten samen te jureren als 1 jurylid met z'n 3'en. Alhoewel het ons meer wordt opgedrongen dan dat we er zelf achterstaan;)

We komen er snel achter dat we weinig kennis hebben van de weefkunst, met als gevolg dat we ons redelijk onrespectvol voelen richting de vrouwen die deze doeken hebben gemaakt. Aan een zo'n doek wordt ongeveer drie maanden gewerkt en het kost ontzettend veel tijd en energie, het is zwaar handwerk en slecht voor de rug.
De eerste ronde betreft 36 doeken, de tweede ronde betreft 96 doeken. laten we de tweede ronde hebben overgeslagen en aan de echte juryleden hebben overgelaten.. tijdens deze dag stonden wij blanken in de belangstelling. De ene na de andere foto moest van ons worden genomen, vreselijk haha! foto hier, foto daar en blijven glimlachen. natuurlijk wel grappig, maar beetje ongemakkelijk. .... maar met als gevolg ... ; dat we de dag daarna in de krant van Sintang blijken te staan. Ik heb nog nooit zo hard gelachen samen met deze twee nederlandse meiden!
ditzelfde gold voor dag twee waar een modeshow werd gehouden van de weefkunst, maar dan door kinderen. kinderen droegen kleding gemaakt van weefdoeken.. het was geweldig om te zien. De kinderen waren opgemaakt en opgetut, maar het was een onschuldige bijeenkomst.
Ook tijdens deze middag stonden we na de modeshow als blanken weer in het middelpunt, de ene foto na de andere die werd gemaakt. Gelukkig ging ook genoeg aandacht uit naar deze mooie , bijzondere kindjes.

Bijzonder om mee te maken,

Met de zieke orang oetan gaat het al een stuk beter, hij ziet er gezonder uit en beweegt al meer. Maar hij heeft nog een lange weg te gaan, gelukkig werken hier lieve en zorgzame mensen in het opvangcentrum.

Hopelijk gaat alles in Nederland goed en is het nog niet al te koud,
Veel groetjes en liefs,
X Anouk